Tien weken na haar bevalling stapt een vrouw mijn spreekkamer binnen. ‘Eenmaal een Kyleena spiraal’, zegt ze lachend. Ze is een bekende voor mij en bevallen van haar eerste zoon. ‘Komt voor elkaar’, zeg ik vrolijk terug. Nadat ik uitgebreid de babyfotoshoot heb bewonderd, komt ze op mijn onderzoeksbank liggen. Vervolgens maak ik eerst een echo van haar baarmoeder om de inhoud en positie te bepalen. Nadat ik haar eierstokken in beeld heb gebracht vraagt ze: ‘Mag dit spiraal er ook eerder uit dan de voorgeschreven 5 jaar?’ Een paar seconden kijk ik haar vragend aan. ‘Ja natuurlijk mag dat. Na 5 jaar wordt geadviseerd om hem te verwijderen of te wisselen maar als jullie kinderwens eerder kriebelt of jij hebt klachten mag je altijd eerder komen.’

Een half jaar nadat ik het spiraal heb geplaatst heeft ze opnieuw een afspraak gemaakt op mijn spreekuur. ‘Hij moet eruit’, zegt ze als ze gaat zitten in mijn spreekkamer. ‘Heb je klachten’, vraag ik haar. ‘Nee hoor, alleen mijn kinderwens kriebelt nu al’, zegt ze met een glimlach.

Deze dame heeft 4 miskramen gehad voordat ze haar zoon kreeg. Voor die zwangerschap heeft ze een lange tijd met haar man in het fertiliteitstraject gelopen. Ik wil haar uitleggen dat een tweede zwangerschap sneller kan ontstaan dan haar eerste. Zelf heb ik mijn 2 kinderen vrij vlot achter elkaar gekregen. De tweede zwangerschap was geen pretje en de eerste periode na de geboorte van de tweede mag ook pittig genoemd worden.

‘Weet je het zeker? Het kan nu ook zijn dat het sneller gaat he?’ leg ik haar uit. Ze knikt. ‘Ja ik weet het zeker maar ik vertel dit mijn man niet. Zo hebben we geen haast en als het dan eenmaal gebeurd is hij verrast. Ik wil hem graag beschermen voor zo’n zwaar voortraject en het lijkt mij ook wel eens leuk om een baby te maken zonder tussenkomst van een dokter’, zegt ze resoluut. Ik knik begrijpelijk.

Drie maanden na het verwijderen van het spiraal meldt ze zich aan voor een zwangerschap. Na een aantal weken komt ze bij mij voor een termijnecho. Dit keer onder het gezelschap van haar twee mannen. Haar zoon ligt te slapen in de Maxi-Cosi die haar man onder zijn arm naar binnen draagt. ‘Gefeliciteerd!’ zeg ik als ik haar buik weer schoonmaak van de gel na het echo-onderzoek. ‘Je bent al elf weken zwanger en het ziet er allemaal goed uit.’ Ze glimlacht en stapt behendig de bank af. ‘Dat ging wel even een stukje sneller dan verwacht’, zegt haar man bedenkelijk.

De zwangerschap is zwaarder voor haar dan verwacht. De oudste zoon leert lopen en is continue op ontdekkingstocht. Eerder was al een verbouwing in huis gepland en die is nu in volle gang. Nadat het jongetje zelfstandig kan lopen en het huis af is met een nieuwe badkamer en dakkapel, bevalt ze van een gezonde tweede zoon. Aan het einde van de eerste week kom ik langs in het kraambed. Nadat we alle controles hebben besproken en ik de nieuwe zolder heb bekeken waar zij nu slapen, begin ik over kinderwens, seksualiteit en anticonceptie. ‘Doe maar weer een spiraal voor haar’, zegt haar man lachend. ‘Dit keer graag een met GPS-tracker zodat ik zijn locatie elke avond op mijn app kan controleren!’ We moeten allemaal lachen.