Mijn man en kinderen liggen nog te slapen als ik mijn hardloopschoenen aantrek. Het is zeven uur in de ochtend als ik naar buiten stap en mijn horloge een gps-signaal laat zoeken. Ik haal diep adem en start mijn Spotify ‘sport 2024’ lijstje op. Het is het einde van de zomer maar het ruikt buiten naar begin herfst. Buiten is de temperatuur aangenaam maar toch heeft de lucht al de geur van de gevallen blaadjes. Op het gras liggen de dauwdruppels van de afgelopen nacht. De wind is vroeg in de ochtend merkbaar frisser dan een maand geleden. Als ik de straat uit ben komt de zon op. Bij het voelen van de eerste zonnestralen op mijn gezicht ben ik op dat moment compleet in mijn element.
Het is eind Augustus en over twee dagen gaan we weer naar huis. Ik ren momenteel een rondje in Frankrijk op de vakantiebestemming waar wij al drie jaar elke zomer verblijven. Ik ken de omgeving en weet hoe ik het snelst in het park in de buurt moet komen. Onderweg kijken de mannen die vissen op de brug verbaast naar mij. Ze staren mij aan met een opgetrokken wenkbrauw als ik langsloop en trekken op tijd hun hengel iets uit mijn richting zodat ik er niet over struikel.
Eenmaal in het park heb ik non-verbale aansluiting op het tegemoetkomende publiek. Er zijn nog meer hardlopers die net als ik vroeg in de ochtend hun gedachten willen ordenen, de conditie willen upgraden en eerlijk is eerlijk, straks een goed excuus hebben om een roombotercroissant naar binnen te werken. Elke hardloper knikt of groet door een hand op te steken. Ondanks mijn ademhaling probeer ik zonder dialect een ‘bonjour’ te laten horen. Ik vrees dat mijn Hollandse heupen verklappen dat ik hier niet vandaan kom maar het komende uur ben ik even een sportieve mademoiselle.
Weggebruikers
Vrachtwagenchauffeurs groeten ook naar elkaar. Het is een gebaar van onderlingen medebestuurders als een respectvolle groet. Een paar keer knipperen met groot licht als de vrachtwagen achter je, zit te seinen naar een andere vrachtwagenchauffeur. Soms als ze elkaar echt goed kennen, zelfde bedrijf waarschijnlijk, dan willen ze hun claxon nog wel eens gebruiken. Is totaal niet voor jou bedoeld als je met je personenauto ervoor zit. Ze groeten elkaar gewoon op die manier. Ik kan me voorstellen dat als je niet in die gemeenschap zit, je dit ziet als complete onzin.
Voordat ik kinderen kreeg, had ik een motor net als mijn man. Motorrijders groeten elkaar ook. Zeker als ze zien dat je een ‘meisje’ bent maar dat is mijn ervaring. Dan grommen de motoren van de BMW en Audi bestuurders als ze naast je staan bij het stoplicht. Als een motorrijder een andere ziet steken ze hun hand op, meestal de linkerhand, want aan de rechter kant zit je gashendel. Als ze je passeren in de file en je gaat opzij kan je, van de vriendelijke motorrijder, een uitgestoken voetje krijgen.
Waarom doen hoog zwangeren dit eigenlijk niet standaard naar elkaar? Een respectvol knikje, gewoon om de ander te laten weten dat je ‘naast’ haar staat. Respect voor het dragen van het extra gewicht, dingen moeten laten voor de gezondheid van je baby, de bekkenklachten en het niet meer makkelijk kunnen scheren van bepaalde lichaamsdelen. Gewoon een simpel knikje uit beleefdheid. Je kan natuurlijk ook groeten naar een zwangere als niet meer zwangere vrouw. Een soort van ‘You can do this girl’- knikje om haar succes te wensen. Mocht de persoon waarnaar je knikt niet zwanger zijn…geeft niks want dan ben je gewoon een heel vriendelijk mens en daar is niks mis mee.